เคยไหมที่น้อยใจกับโชคชะตา บ่นกับตัวเองว่าทำไมชีวิตเราไม่ดีแสนดีแบบคนอื่น
ทำไมไม่ได้ทำงานที่ชอบ
ทำไมต้องมารับผิดชอบในสิ่งที่คนอื่นเขาโยนๆ มาให้เรา
ทำไมยังจ๊น จน เก๋งไม่มีขับ ปิ๊กอัพก็ไม่มีขี่
ทำไมอายุป่านนี้แล้ว ผัวสักคนก็ยังหาไม่ได้
ทำไมดูเหมือนเราคนเดียวที่ต้องมาเจออะไรที่มันแย่ๆ บลา บลา บลา
ถ้ามองแบบผิวเผินก็คงจะดูเหมือนว่า "ชีวิตแย่จังเนอะ"
หลายคนคงคิดอยู่ในหัวว่า...
"ชีวิตแย่อะไรกัน คนที่ลำบากกว่าแกมีอีกเยอะ"
ที่เราไม่บอกว่า "คนอื่นลำบากกว่าเยอะ" เพราะ...สิ่งที่แย่ที่สุดกว่าการมีชีวิตแย่ ก็คือการเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่นว่าด้อยกว่าตน อืมมม แต่...ข้อดีของการมีชีวิตแย่มาโดยตลอดมันก็ดีอยู่หรอกนะ
1. เราได้เรียนรู้ความลำบาก
2. ได้บทเรียนราคาแพงที่หาซื้อไม่ได้ที่ไหน
3. การได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานทำให้เราเข้าใจหัวอกคนอื่นได้มากขึ้น
พอเข้าใจว่ามันทรมานยังไง เราจะไม่ค่อยอยากจะไปทำร้ายใคร
และ
4. ชีวิตที่แย่ ทำให้เราไม่กลัวกับอะไร และกล้าเปลี่ยนชีวิต
ทำในสิ่งใหม่ แม้จะเสี่ยงกว่าที่เป็นอยู่ก็ตาม
ก็เพราะที่ผ่านมา ชีวิตมันแย่อยู่แล้ว มันเลยเกิดความรู้สึกว่า "มันคงไม่มีอะไรที่แย่กว่านี้แล้วแหละ" ฉะนั้น อยากจะทำอะไร ก็ทำเลย
อยากดักดานแบบนี้ไหม อยากเบื่อไปวันๆ แบบนี้หรือเปล่า
ถ้าไม่ ก็ออกมาจากวงโคจรนั้นซะ แต่การจะก้าวเดินจากชีวิตเดิมก็เต็มไปด้วยความเสี่ยง ความอันตราย ทว่า พอลองกลับไปถามตัวเองอีกครั้ง แล้วที่เป็นอยู่ล่ะ? มันเป็นยังไง น่าอยู่พอที่จะยอมย่ำอยู่ที่เดิมหรือเปล่า?
ฉะนั้น จะกลัวอะไร ก็ในเมื่อที่เป็นอยู่มันยิ่งเสียกว่า "ความน่ากลัว"
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น